زندگی اجبار است ... مرگ انتظار است ...
عشق یك بار است ... جدایی دشوار است ...
ولی یاد تو تكرار است ... !
من آهنگ غریب روزگارم.
غمی بی انتها در دام دارم.
تمام هستی ام یک قلب پاکست.
که آن را زیر پایت می گذارم.
♥♥♥به یاد روزهایی که می گفتی دوست دارم
می گفتی عاشقتم
می گفتی زندگی من هستی
می گفتی بیا با هم عشق را معنی کنیم
و حال معنی تمامی آن روزها را می دانم
دیگر از کلمه ی دختر نفرت دارم
چرا که از تو متنفرم,متنفرم ولی برای آرامش تو از جان
خودم می گذرم
تو به من معنی عشق و نفرت را یاد دادی
بــا یـــاد روزهای بـا تو بــودن زنــده ام.♥♥♥
به تو عادت کرده بودم ای به من نزدیک تر از من
ای حضورم از تو تازه
ای نگاهم از تو روشن
به تو عادت کرده بودم
مثل گلبرگی به شبنم
مثل عاشقی به غربت
مثل مجروحی به مرهم
لحظه در لحظه عذابه
لحظه های من بی تو
تجربه کردن مرگه
زندگی کردن بی تو
من که در گریزم از من
به تو عادت کرده بودم
از سکوت و گریه شب
به تو حجرت کرده بودم
با گل و سنگ و ستاره
از تو صحبت کرده بودم
خلوت خاطره هامو
با تو قسمت کرده بودم
خونه لبریز سکوته
خونه از خاطره خالی
من پر از میل زوالم
عشق من تو در چه حالی